sty 14 2009
Tyle już napisano o tym Chrześcijaństwie i wciąż temat jest gorący. Widać jeszcze nie wszystko zostało powiedziane i jeszcze nie jedna tajemnica się w nim skrywa. Ale czas już najwyższy postawić tę i inne religie w nie co innym świetle, tak aby prawda, która wyzwala mogła w końcu objąć więcej ludzi na Ziemi.
sty 14 2009
Poczucie winy jest tak powszednim uczuciem, że nawet nie staramy się jakoś zakwestionować tego stanu. Po prostu zdarza się i koniec. Jest poczucie winy więc powinno być i zadość uczynienie i powinno być też przebaczenie. To takie normalne. Jak to, że dwa plus dwa to cztery… a przecież nie musimy się poddawać temu uczuciu. Nie musimy bo nie jest ono prawem naturalnym, nie jest ono dobre, nie sprawia, że rośniemy tylko wręcz przeciwnie. Sprawia, że we własnych oczach tracimy na wartości, że się biczujemy, katujemy, że gniecie nas wielki ciężar w piersi i staramy się go jak najszybciej pozbyć. Poczucie winy jest też wspaniale wykorzystywane do manipulowania. Jesteśmy mistrzami tej gry we wzajemne obwinianie się i późniejsze przebaczanie. Obarczenie kogoś poczuciem winy to jedna z naszych ulubionych gier. Jesteśmy w tym biegli. Na tyle biegli, że nawet tego nie zauważamy… to weszło nam w krew i stało się nawykiem… ale przecież nie jesteśmy czymś odrębnym od reszty społeczeństwa i jak wszyscy to wszyscy. Poczynając od większych społeczności, państw aż po systemy religijne – wszyscy używamy poczucia winy by zrealizować swoje zamiary.
